กลอนแทนใจ กลอนบอกความรู้สึก

ข้อมูลเบื้องต้น

อยากช็อคตาย สามเวลา ถ้าทำได้
เบื่อแล้วคน ไม่สนใจ คำพูดฉัน
ลืมไปหมด คำสัญญา ว่ารักกัน
แถมผิดนัด อยู่ทุกวัน เหมือนไม่แคร์

กลอนนี้ก็มอบให้เพื่อนทุกคนนะคะ เป็นกลอนที่ออกมาจากความรู้สึกของเราจิงๆคะ อยากจะพูดว่าเสียใจแค่ไหนก็พูดไม่ออก ทำไมคะเพื่อนๆทำไม ทำไมไม่เม้นท์ให้บทความของเราบ้าง ตั้งแต่ที่แต่งบทความไป 5 เรื่องลบออกไป 3 เรื่องเพราะไม่มีคนเม้นท์ แต่ก็มีบางคนที่ใจดีมาเม้นท์ให้ นับได้เลยตั้งแต่แต่งนิยายมามีคนมาเม้นท์ให้อยู่ 5 คน ก็ขอบคุณมากนะคะ แล้วเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านเนี้ย มาอ่านบทความของคนอื่นแล้วไม่เม้นท์มันก็เกินไปหน่อยมั้ยคะ เม้นท์ให้หน่อยได้มั้ย ขอร้องจะให้กราบเท้าก็ได้เอ้า แต่งกี่เรื่อง-กี่เรื่อง ก็ไม่มีคนมาเม้นท์ เป็นเพื่อนๆก็คงน้อยใจใช่มั้ยคะ ตอนนี้ยังพูดดีๆอยู่ แต่ถ้าขอแค่นี้ทำให้คนๆนึงไม่ได้ ก็คงจะไม่ต้องเรียกมาเพื่อนแล้วมั้ง เป็นเป็นสรรพนามสมัยพ่อขุนรามฯเลย ไม่ใช่มาเราเป็นใคร เราใหญ่มาจากใหน แต่เราก็อยากให้เพื่อนๆมีจันยาบันพอที่จะทำให้เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แล้วทำไม เรื่องอื่นถึงเม้นท์ให้เค้าได้ หรือคิดว่า โอ๊ยบทความของยัยเนี้ยมันกระจอกไม่ต้องไปเม้นท์ให้มันหรอก คนที่คิดอย่างนี้แต่ดีนักหรือไงคะ คนเราไม่ได้ทำเป็นมาแต่เกิดหรอกนะ ต้องมีฝึกฝนบ้าง ที่เราพูดอย่างนี้มันอดไม่ไหวจิงๆ เรามีเลือดนักเขียนพอที่จะรู้สึกแบบนี้ ถ้าเป็นไอ่พวกแต่งเพื่ออยากได้แต้ม คงไม่รู้สึกอะไรหรอกที่ไม่มีคนเม้นท์ แต่พวกที่มันมีเลือดนักเขียนจิงๆมันเสียใจไว่ด้วย

อยากให้ทุกคนอ่านแล้วลองพิจจารณาจากมุมของคนๆนึงดูนะคะว่ามันเสียใจแค่ไหนที่คนอ่านไม่เม้นท์ให้.... ขอฝากไว้แค่เนี้ยแหละคะ อย่างที่บอกถ้าไม่เม้นท์อีกเป็นสรรพนามสมัยพ่อขุนรามฯแน่....

เนื้อเรื่อง

กลอนรักนะคะ

 

เกิดเป็นคน ช่างฝัน ก็มันดี ฝันว่าเธอ เป็นคนนี้ คนที่ใช่ ฝันกลางวัน ฝันบ้าบอ ก็พอใจ เธอล่ะ ฝันตรงกันมั้ย ช่วยบอกกัน			อยากช็อคตาย สามเวลา ถ้าทำได้ เบื่อแล้วคน ไม่สนใจ คำพูดฉัน ลืมไปหมด คำสัญญา ว่ารักกัน แถมผิดนัด อยู่ทุกวัน เหมือนไม่แคร์
เหนื่อยจริงๆ ที่ต้องวิ่ง ตามหัวใจ มันวิ่งหนี ไปหาใคร ก็ไม่รู้ คงต้องหา ใครสักคน มาช่วยดู หากเธอว่าง พอจะอยู่ ดูแลใจ			ขอบรรจง ก้มลงกราบ แทบเท้าแม่ ที่ทนเฝ้า ดูแล คนอย่างฉัน ทนความผิด อยู่อย่างนี้ ทุกวี่วัน เกินอภัย แล้วที่ฉัน ทำลงไป
แก้มบางบาง อยู่ระหว่าง การรอคอย ริมฝีปาก น้อยน้อย บรรจงหอม แล้วใครล่ะ ใครนะ ที่จะยอม ยอมมาดม แก้มหอม ที่รอคอย			ฟ้าหลังฝน ก็เหมือนคน ยังมีหวัง เธอก็ยัง มีสิ่งนั้น อยู่รู้ไหม สิ่งที่เรียก ว่าความหวัง กำลังใจ ไม่ต้องง้อ ขอใคร เข้าใจเธอ
ให้แทงหวย คงไม่รวย ทายไม่ถูก แค่เผื่อฟลุค คงไม่ได้ อย่างใครเขา ทายใจเธอ ยังไม่ได้ ดั่งใจเรา มัวนึกเอา เข้าข้าง อย่างเคยๆ			ปากก็บอก ว่าลืม ลืมเธอหมด ใครก็มอง ว่าเราอด ทนอยู่ได้ ที่ต้องกัด ฟันฝืน ยืนต่อไป ก็เพราะรัก คำนี้ไง รักตัวเอง
บางสิ่ง ในใจ ก็ไม่รู้ มันแอบหลบ ซ่อนอยู่ ในรูไหน กว่าจะรู้ ว่ามีเธอ ว่าเจอใจ ก็รักเธอ เข้าให้ เต็มใจเรา			คืนเหงาเหงา อยู่กับเงา ของความฝัน นั่งมองดาว หาวมองจันทร์ ฝันไปใหญ่ เห็นเป็นเธอ เหม่อมองจันทร์ ฝันไปไกล คงอยู่สูง เกินคว้าไขว่ ได้พระจันทร์

เครดิต*www.bkkonline.com/pager/ - 33k -